چه اصرار به نیستن

بودن بند نیست

و نبودن

مرز پرواز را کجا بستن

مگر بندی در پای من است

یا پرستیدن

!!گوشه هایی از پیمان به روش اعترافات وبلاگی

با اشیا و اعمال اطرافم ارتباط فکری دارم

قبل از اینکه کاری را بکنم مواخذه می شوم یعنی قبل از اینکه آن کار به فکرم برسد مواخذه می شوم
استقلال با اتصال دارم حتی جلوی قاضی

از کسی ناراحت نمی شوم،اگر شدم می بخشم و اگر بخشیدم ...دیگر به سراغم نیایید. اگر نباشم نیستم

از آدمهایی که به زور می خواهند شخصیتی را برای خودشان جلوه بدهند که نیستند و رفتارهایشان را با آن شخصیت تخیلی توجیه کنند به شدت فاصله می گیرم

هر چی به ذهنم می رسه و می نویسم چند لحظه بعد فراموش می کنم

....چند تا دیگر هم هست ولی همین را هم

از آرش ممنون که به من پاس داد من هم به آرین پاس می دهم

آمده بودم
عکسهایم رفته بود
از کودکی تا به امروز
می اندیشیدم همه وقت
آنها از من نبود که خاطره آنها بود
نه برای من
که من فقط نقشی در آنها بودم
امروز
فقط دانستم
شادی امروز من
که اوباعث بود
برای آنها
از عکسها بیشتر ارزید
و من
تمام حس شادی بودم
از تو

Merry Christmas

A good man is never alone

خانه

هوایی دارد

که روز را

می خواهی زود به غروبش رسانی

تا شب در کنارش

آرام باشی

راه سبک نور

نگاه ساده و عمیق
به درون و اطراف
آرام و شکیبا
موازنه
و سپس گشایش
با دیدن ساده راه حل
***
بزی
چنانچه
در مرگ
جسمی باشی سبک
چون نور سفید
***
خوبیهایم را با او تقسیم می کنم
ناپسند را به راه نور بودن
عقب می زنم
سبک خواهم بود
چون وزن درونم از جسم نیست
***
فرار بار دنباله سنگین دارد
و چون در گریز است
فاصله کوتاه بار با تو
زحمت سنگینی را بیشتر می کند
***
اشیا را استفاده می کنم
بودشان آسایش است و
نبودشان هیچ
بخشایش باری از من کم می کند
سبک تر خواهم بود
***
عشق دو سمت سبک دارد
به سمت تو
که تو را آرام و آسان می کند
و سمت خودم
که من را آرام و آسان می کند
سبک خواهم بود
***
سبکی من در حضور ارزش دارد
اگر نباشم
از درون خود گریخته ام
و گریختن ترس است
***
هنر
در اینجا بودن
زندگی کردن
در امید ، آینده بودن
و نور بودن است

حرفها ، کلمات و گاهی دست نوشته ها

می آیند ، می مانند و می روند

نه ماه زایش واژه ها

نشان از سلیس حرف اول دارد

شراب مرا برد

مزه شراب بود یا آن چیز دیگر

کمی فکر کنم شاید بدانم

یادم بیاید

نه شراب نبود

فقط شراب نبود

طعم لذت زندگی با کهنگی شراب

گیراییش خوب بود

من حجمی دارم

که سطح آن صیقلی است

و درونش هم

من دوست داشتنت و دوست داشتنم را

با حضور نشانه ها

به رنگی می دیدم

که ما می دانستیم آنروزها

من اینبار

چشمم را نبسته ام که به هر جا برود

من ایستاده ام

راه به جایی نمی برد تردید

این روزها هوا جور دیگری است

این روزها نا آرامیم

از دوری و دلتنگی نیست

شاید ابرها کمی نزدیکترند

یا مه

اما می دانم

چراغ من پرسو تر است

این پرده برود

صبحها را نزدیکتر می بینی

کمی استوارتر

شجاعت تو راهگشا خواهد بود

صورتت

ترکیب رنگها را عوض می کند

اگر بدانی

محو رنگ است

در حضور همنشینی چشمانمان

نمی دانمی نیست

نمی پرسم چرا

چونش را می دانم

سیاهی از شغال پدیدار است

اینجا سرد است

به سپاس برخواسته ام

می دانم که نمی دانمی نیست امروز

این گرمای تنت

راه راست

من ایستاده ام اینجا

شرابم ریخت

به شور هیجانی در آمیختم که شرمی در آن نیست
می خندی و گاه با نگاهی
که کمی از عصبانیت است
به من نیم نگاهی می کنی
من
در همان شرم خوشایند
به دلم می گویم
بزرگی در لحظه اش نمی گنجد
و خود باور ندارد

شیشه کمی بخار گرفته است

در سکوت دور خودم

چشمانت برق می زند

لرزیدم

فال وایکینگ ها

به بهانه تقدیر به دست وایکینگ ها

The Meanings of the Runes

History

Play Online

Another Source

فال وایکینگها

به چراغ می نگریستم

استوانه ای با شکم گنده

و مردی

آنطرف تر

به وسعت کهکشان

و او که آنجا

با من بود

و من شادمان

خانمان پر از احساس است

2008 DV Lottery Instructions
The English version of the 2008 Diversity Visa Lottery instructions is available in PDF Format for your convenience.
After you have carefully reviewed the instructions, access the Diversity Visa electronic Entry Form during the registration period, between noon Eastern Daylight Time (EDT) (GMT-4), Wednesday, October 4, 2006 and noon Eastern Standard Time (EST) (GMT-5) Sunday, December 3, 2006.
Additional Languages
Translations in additional languages will be published as they become available.
Diversity Visa Program Information
For information about DV qualifying occupations, fraud warning, and more, see Diversity Visa Program

TODAY - SEPTEMBER 21 - IS The International Day of Peace

شب به خواب چشمانش را می بوسم

به امیدی صبحی که او برمی خیزد به سامان

او همیشه اینگونه است

کاش همسایه هامان

صلح را از خانه ما ببویند

شب

گرمای سرم چندان است

هوا را دوست دارم

کمی نزدیکتر صبح خواهد رسید

دود است و عشق و مستی

عشق است بی دود و مستی

همه تو

صبح تا شب

خسته از کار بودم

شب بی خواب از خستگی

صبح را به شوق چشمانش بیدار

و روز را به ذوق آرامشش کار

حال

آرمیده ام در روز و شب تعطیل

تا بیاساید چشمان زیبایش

به ناز

شراب مرلوت

مستی

وجود تو

هستی

و من

شاد از آنچه مشهود

صدایی می آمد به گوش

من کمی مست بودم

اما خوب می دانستم

این نوایی است از دل

که می خواند مرا

و پسندیدگی پرستش که تو راست

من با باد حرکت می کردم

شاید مست

اما به هوش

در کنارت

کمی حساس یا حسود

گاهی نگران

یا هرچه پنداری

برای چشمانت که هر روز صبح

مست می کنند هیچ است

اینجاست که می دانم عاشقم

اینگونه است که درکی دارم

از آنچه آموخته ام

و راضی ام می کند

به وجد می آید لحظه دیدار

...

برای لحظه ای به عکست خیره بودم

پیامی از سر ستایش

طبیعتی هوس انگیز دارد

نبض نشئگی نگاه

معتاد ستایشم

غریزه یا نشانه

هر چه هست

طبع زرد را نمی پسندد

بی زار نیستم

اما همان نیرو

می گوید

مراقب باش

نشسته بود
با چشمی عریان
نگاهم می کرد
من صدا کردم
قشنگ عاشقانه
و نگاه بود

چند روز مانده

این اند روز کمی کند است

به شوق دیدن فریادت

به انتظارم

شغال را چه حرمت است

که خود

از سیاهی روزش به زحمت است

به صدا آمده بود آن حجمی از اتاق
چه هوایی داغ تر از آن
نگاه چشم تو
خوب سوزان است
و حرف

و باز نوشته ای نمی تراود
و باز نمی دانم می زنم
نه از آنها که نمی دانستم
برای حال ما کلمه کم است و معنا مبهم
این همان نیایش است

...

رنجها برده فراوان هنر آموخته ام

از همه عشق تو را خوبتر آموخته ام

نی خطا گفته ام جز عشق ندارم هنری

در همه عمر همین یک هنر آموخته ام

اوحدی مراغه ای

 

وقتی من شادم

و تو می دانی

رمز لحظه ها جاری است

در آن سمت پنجره

شهری است که قدم ما را می خواهد

سپس بوس

به عقب چه می نگری

راه هموار است

مرا از شب گذشتن ماه ها است

بی دریغم

من به سپاس برخاستم

تمنایی از جنس چشمانت

،سرخوشیی به طعم

ماندگارم

کاغذهایی که لازم نیست

تکه هایی که دیگر یادی نیست

عشق و عقل و تجربه

و

خانه ای که با تو

حالا مشتاق ترم

و خاکم سرسبز

پیداست که من

در سکوتی از شنیدن

به انتهایی می اندیشم

که تو

تا انتها در آنی

صبح به روزی رفتم

ساعتها را به ثانیه مرور کردم

شب تا نیمه گذشته

کوچه را دویدم

تا در انتها خانه ام

بستری گرم باشد

چون همیشه

و من آرمیدم

من باید پخته می شدم

من باید ساخته می شدم

تا بسان مردی باشم

که در راه تو قدم بردارم

حال ایستاده ام

به دید نمی آید

تحول زمان

نقش او پیداست

او بسان چشمهایش

نیرویی چنان دارد

وقتی چشمانت

بر خطوط من می لغزد

وقتی نگاهت گاهی حیران می ماند

و وقتی که من مست از آنهمه حسم

پرستش دیگر سزاوار توصیف نیست

این شعرها در جواب صفحه 11 و صفحه 17 کتابت است از طرف بابا

پژواک

صفحه 11


کلمات
گاهی گم می شوند
اما صدایشان می آید

صداهایی که
پاری وقتا
خوبند
و
پاری وقتا هم

نه
اما هر چند هستند
ما را می برند تا آنطرف خیال
تا مرز خاطره ها
تا آخر یادها
و در آخر
تو می مانی و من
نباید سکوت بکنی



صدایت خوبست
باشد که بشود

شبگرد 30/3/85





صفحه 17


چقدر تنهاست
این مرد
حتی اگر مردانه بگرید
هیچکس او را نمی بیند
که بخندد
نمی دانم چرا همیشه مرد ها تنها هستند ؟
یادت هست
سهراب هم تنها بود
علی هم تنهاست
شاید
همیشه باید یک جوری تنها باشیم
میدانم کسی هست که
از آن دور تر ها
صورتمان را
ببوسد



شبگرد 30/3/85
م شبگرد - محمد علی جوزی

به سادگی یک فکر کوتاه است

نیاندیشید، که عمق خیستان نخواهد کرد

به ظرافت یک برگ در سی و اند عمرم

آرام نگاه کنید می یابید

به آسمان اگر نگاه کنید

مرا آبی تر خواهید یافت

دنبال چه می گردید

زمین زیر پای شما خاکستری است

از سروان آزاد

به درختان سالها

سایه تان پایدار

ریشه در خاک داریم و سر با آسمان

ما ایستاده ایم

فرهیخته تر از پیش

درگیر باد نباشید

این من شادمان

نگاهی شیفته دارد

این من چون به لمس تو می آید

به پرستش خمار است

این من

سراسیمه از زمان

به کنه می کاود

تا از شادمانی تو

به خواب رود

کمی از تجربه به دور بود

آنان نمی دانستند

و ما

ساده

به بازی کودکانه

راه برده شدیم

اما اینجا

آسمان ما

هوایی تازه دارد

و خواهد گذشت

طعم لیکور

هوایی خنک

و اتاقی با طعم دود

و دستانت

عشق تو همه جا زیباست