صندلی را از زیر پایت برخواهم داشت

خدا

گر کفر نباشد

اینجا آسمان توست

در حجم دو وبلاگ نمی گنجید

فضای واقعی می خواست

سومی هم راهنما بود تا انجام

حال نیایش

نوعی حواس عاشقانه است

از درون بود

نفس نیست و نفس است

ثانیه ای گذشت تا دیدم نهفت را

اینجا بوی درون می دهد

خوشبخت
فقط یک دم است
نه عاشقانه نیست خوشبخت این حالم را
من در جایی دیگرم

به قطعیت رسیدن من و نینا

چیزی نبود که آنها از قبل تصوری ببرند

من در حجمی گم شده ام که در متن وهم گسترده است

من در هجوم هوای عشق

در باد به خزیدن گریستم

***

می ستایمش

تقاطع جهان های موازی
.......

من دلتنگی هایم را به کلمه تبدیل می کنم

تو تنهاییت را می نویسی

من یک صفحه سفید دارم برای نقاشی

تو یک جعبه ی مداد رنگی

من یک پنجره دارم با گلدانهای شمعدانی

تو ستاره ای داری درخشان و طلایی

من منتظر کسی که بیاید

تو می آیی برای کسی که منتظر باشد

من بالهایی دارم برای پرواز

تو آسمانی داری برای اوج

من چشم هایی دارم برای دیدن

تو گوش هایی داری برای شنیدن

من پاهایی دارم برای قدم گذاشتن در راه

تو دستهایی داری برای از میان برداشتن سنگهای راه

من آغوشی دارم برای خستگی ها

تو شانه ای داری تکیه گاه

من هوا و خورشیدم و خرداد

تو خاک و ماه و اردیبهشت

در روز چهارشنبه..در ساعت چهار

من از پله های شمالی مترو به خیابان می رسم

تو از پله های جنوبی آن

من به سمت جنوب نگاه می کنم

تو رو به شمال

من می ایستم

تو می آیی

نگاهت می کنم

نگاهم می کنی

...هوا و خاک

...خورشید و ماه

...خرداد و اردیبهشت

.... با هم یکی می شوند

...زمان متوقف می شود

...جهان های موازی به هم می رسند

و عابران پیاده ی تمام خیابانهای دنیا در آن یک لحظه پرنده ای را می بینند که در آسمان اوج می گیرد

و هماندم من و نینا عاشق شده ایم

من عاشق نینایم

....................................................................

بهشت اینجاست

میان موهایت

هوای نفست

شیرینی لبهایت

وبی تابی نگاهت

و من

مات

هنوز در نمی دانمم

می دانم عاشق شده ام

آغوشت را

آغوش آغوشم ساز

به رویایت می آیم

***

می دانم

نه

دوباره نمی دانم می زنم

می دانم

عاشق شده ام

In to sky

با یک لحن خاص بخوانید

***

دیوونه

شاید از تو متنفر نباشم
اما دوستت ندارم هربار
به ویگن گوش می دهم

Blood Donation

یک کار گروهی

یک تصمیم فردی

لحظه ای تحمل

احساس بودن و کاری کردن

از پلاستیک و چوب و آهن

خسته ام

نفسی بر آمده از گوشت می خواهم

و صدایی از دهان

این را خواهرم برایم نوشته

***

تو می روی

و چیزهایی همانگونه می مانند

خیره می نگری

و خواهی دید چه احمقانه بودند

و فقط یادی از ما می ماند

و بوی تازه بهار

که می رسد اینبار

با شگفتی های بیشتری برایت

یادت باشد

خورشید زرد است

آسمان آبی

و تو سبز می مانی

پس شاکر باش

به سبزی روحت

به پاکی قلبت

و قدرت خدایت

سال پرشکوهت مبارک

-

پژواک

84/12/26

***

اگر تونستم کارتش را اسکن می کنم می گذارم

حلقه

داشتم دفترهایم را ورق می زدم

***

انگشت من منتظر چیزی است

همیشه جای خالی آن را

احساس می کنم

نمی دانم تا آنروز که آنرا به من بدهی

چقدر باید صبر کنم

74/09/19

***

آن زمانها هر روز می نوشتم

Happy Persian New Year 1385 (3744 zoroastrian )

امسال فهمیدم تنها نیستم

به تحویل سال 12 ساعت مانده

و من

تمام وجودم به خاطر همه شما پر از شوق و شادی است

هنوز عید نشده عیدی گرفتم

از خانوادم

از نینا

از همه گروه ایرانیان تورنتو
و همه مهربانان

سال نو مبارک

تا عید دو روز مانده

من خانه تکانی کردم

تو چی

آیا هنوز پیمان گردگیری می خواهد

کاش آسمان را می شد خانه تکانی کرد

زمانی عطر تو

مرا تحریک می کرد

به اوج لذت جنسی می برد

حال تنها

گوشه میز توالت

با خاک بازی می کند

به نگاهی برای دقایقی خیره ماندم

نگاهم می کرد و شاد بود

به همین لحظات قانع بودم

چون شاد بود

و او رفت

و تا ساعتی لبخند بر لبم بود

دختری با قلب آهنی

شاید روحی آسوده تر داشته باشد

شاید دستهایش گرمتر باشد

و قلبش به بازیت نخواهد گرفت

شاید

دخترک قلبی گوشتی داشت
نفسی سرد
کمی نزدیک هیچ راهی نبود
نزدیک عید سردم می شد