برای دیدن

لازم نیست چشمهایت را تنگ کنی

دیدن نزدیک

دشوار نیست

حرفهایم سطح صیقلی دارد

دلگیر نیستم از تو

این بی قراریم سببی بسته دارد

این چشمهای نشسته

بیمارم می کند

وقتی مست بود

به حقیقت دلش را دیدم

و گرمایش را

چه مرتفع است

این وصف وجود تو

از قاب خیس پنجره ای
نوایی می آمد
و من روزها
در پی آن
چهره ای می ساختم
و گاهی چند
شبیه بودند به آنچه دیدم
حالا همه
نزدیکتر می نشینند

Thursday, January 12, 2006

***

امروز که این نزدیک نشسته ام
شب آن چهره ها را مرور می کنم
و روزها آنچنان است که من می خواهم
می دانم آن دختر نشسته در کنج پنجره
لطافت باران را رساند
وآسمان را
و من از پشتش عشق را دیدم
و اما را
و این من بودم

این چهره مان همیشه نماند

گرد و غبار زمان که نشست

صاف نخواهد بود

این صورت زمان

سخت است آینه را دیدن

چندی که بگذرد

وقتی نمی دانم میزنم

این اطراف

چیزی

روی در من دارد

این روزها

خوابمان بیداری است

در بازی

باخته ای

.اگر بیایی

مرد صدساله

روزهایی پشت سر داشته

عبایی کهنه دارد

آب و هوا او را نمی لرزاند

اگر نگاه کنی

خوب

می بینی

***

این روزها خوشبخت ترم

گرمایی حتی گاهی سبز

وقتی

همسو می شود

من شادمانم

ببین پس چقدر خوشبختم

این روزها

در انتظار و با فکرهای بی سبب

نمی دانمی از نوع شک می زنم

اما

می دانم هایم

همیشه از تو نور دارد

شاید هذیان این بیماری است