سی و اندی سال

آموختم چه باشم

نه

می آموزم هنوز

***

اینگونه است که من

آنچنان در راهم

و هدف را مشتاق

***

به نیمه راهم رسیده ام

نردبانی که دو تای تو قد داشت

درون چشمانت می درخشید

***

به نشان گرفتم

آن تکه های بامبو را

که سر به آسمان دارند

***

حال نگاهش که می کنم

ما را بالا می برد

سال 7029 - 1386 مبارک

نو بهار آمد و شد باز دل من دیونه

گل پونه نعنا پونه

جواد بدیع زاده

به سکوت که می بینی

آرام روانی است

به درون ، آتش سوزان

بیرون ، گاهی شرری دارد

اما خوب خورشیدی است

دو سال شد
و من به همان سیاق قدیم هنوز هم در نمی دانم هایم می مانم
و نگاه که می کنم این گذشت طولانی را
نه در چند مویی که به اشتباه سفید شده
در صورت دلتنگ شما می بینم
***
اینجا
...
کار می کنم
و یاد دارم شبهایی را که به یک سنت هم شاد می شدم
و حال دیگر ملالی نیست
***
دو سال شد
احساس خوبی دارم
همین برای ماندن کافی است

lyric